Sophie

Hallo ik ben Sophie en ik wil jullie graag wat uit mijn leventje vertellen.

Vlak voor mijn geboorte

Zo, zit ik even goed in mama’s buik! Ik heb helemaal geen zin om eruit te komen, ik zit hier lekker warm en knus in mijn holletje. Af en toe gooi ik lekker mijn voeten tussen mama’s ribben, of ik maak een bobbelspoor over haar buik. Dan spelen we het spelletje ‘pak de voet’, hihi. Toch gek dat mama zich zorgen maak als we de 42 weekjes naderen, ik zit hier toch goed? Maarja.. lig ik lekker te slapen, gaat ze zitten porren om te kijken of ik nog beweeg.. Dan trap ik maar even tussen haar ribben en hoop ik dat ze ermee ophoudt..tss. Op 22 juli gebeurd er wat vreemds.. lig ik lekker warm in mijn holletje, willen ze me met alle geweld eruit krijgen. Nou, zo gemakkelijk kom ik niet hoor… de dokter moet 2x hormonen tegen mijn holletje smeren en dan gaat de boel toch flink bewegen. Ik vind het niet leuk en poep maar even in het vruchtwater. ’s Avonds om 10.00u wordt het bewegen zo erg dat ik er toch maar uit wil kruipen.. maar wat is dat.. ze houden me tegen, omdat mijn hoofd scheef ligt! Laat me eruit.. Om half 11 gaat mama haar best doen om me eruit te helpen. Om half 12 wil mijn hoofd er nog steeds niet uit, ondanks de hulp van mama en de dokter.. De dokter besluit me nog eens extra te helpen.. nou wat een hulp, wordt daar zo iets hards op mijn hoofd vast gezet, wat echt niet fijn aanvoelt. Het zuigt zich zelfs vast aan mijn hoofd, help! En dan gaan ze nog hard trekken ook, dat vind ik helemaal niet tof.. Word ik zo mijn warme holletje uitgetrokken en in een ruk bevind ik me in een koude nare wereld, waar mijn arme hoofdje zoveel pijn doet, dat ik maar niet al te lang blijf huilen.

Ik ben dan 54cm lang en weeg 4090gram.

Maand 1

De eerste paar dagen van mijn leventje zijn maar niks.. ik heb zo’n hoofdpijn, dat ik niet al te lang blijf huilen en ik huil zo zieligjes dat de zusters allemaal medelijden met me hebben. Ook heb ik nog een blauwe bult op mijn hoofd. Van ellende slaap ik bijna de hele dag door en wordt alleen maar wakker om te eten. Ik moet 2 nachtjes blijven in het ziekenhuis en daarna mag ik mee naar huis. Gelukkig trekt mijn hoofdpijn snel weg, al lig ik wel nog het liefst op mijn rechteroor en niet op mijn linker, want daar zat die zere bult.

Nou is mijn leertijd aangebroken. Ik leer aan mama’s borst te drinken en de eerste 1,5 week gaat dat wel.. maar dan begint mama raar te doen… Elke keer als ik hap, trappelt ze met haar voeten en roept ze auw.. van ellende begint ze ook nog eens te huilen, wat ik ook niet tof vind.. ik voel me een beetje gestresst, want het duurt elke keer een hele tijd voor ik mijn eten krijg.. ja..dan ga ik natuurlijk schreeuwen. Een mevrouw komt meekijken en vanaf dan lig ik op een kussen op een plank uit mama’s borst te drinken.. mama wordt wat rustiger, dus ik ook. Mij maakt het niet uit, zolang ik maar mijn eten krijg. Een week later gaat het weer niet goed..ze wordt weer gestresst en die mevrouw komt weer meekijken. Mama doet een raar ding op haar tepel, een tepelhoedje noemen ze het, en mama wordt weer wat rustiger, ik ook, al zuigt dat ding maar raar. Van al dat gedoe wordt ik wel hongerig en ’s avonds huil ik veel om te laten weten dat ik wil eten.. maar papa en mama snappen mij niet, die dommerikken. Uiteindelijk val ik dan maar gewoon in slaap. Totdat mama me meeneemt om me te wegen.. ik weeg minder dan met mijn geboorte en dat met 3 weken. Spontaan krijg ik meer te eten, joepie! Na 2 dagen ben ik lekker een stuk rustiger ’s avonds. Ze snappen me eindelijk!

Met 2 weken kan ik mijn hoofdje al optillen als ik op mijn buik lig en op de arm word meegedragen. En een week later kan ik mama, papa en andere dingen volgen met mijn ogen en mijn hoofd, het is ook allemaal zo interessant. Vooral die mobile in de box is zó interessant, dat ik die maar rondjes blijf volgen.
Als ik bijna een maand ben lach ik voor het eerst voorzichtig naar mama, volgens mij vindt ze dat leuk, want ze lacht breeduit terug. Papa wil het ook zien, dus hij haalt alles uit de kast om me te laten lachen, haha. Verder slaap ik nog veel, want dan groei ik het beste.
Na 1 maand ben ik 55cm lang en weeg 4120gram. Dat is maar 30 gram meer dan met mijn geboorte. Ik moet wel beter mijn best doen.

Maand 2

We gaan lekker op vakantie (in Epen, Limburg), al zegt vakantie mij natuurlijk niet zoveel. Als ik maar op tijd mijn natje en droogje krijg, dan vind ik het allang best. Het is wel heel relaxed en papa en mama zijn constant in de buurt. We gaan veel wandelen in het Limburgse landschap. Soms moeten papa en mama met zijn 2-en zwoegen om me een heuvel op te krijgen. Ik lig prinsheerlijk in mijn wagen en laat me lekker voorthobbelen. En: hoe harder het hobbelt, hoe beter ik kan slapen, heerlijk! Het slakkenspeelkleed wat ik heb geleend van tante Karin en ome Gerjan is ook ontzettend interessant, vooral de zwart-wit geruite voelsprieten vind ik kei-vet. Ik probeer het te grijpen, maar mijn arm snapt nog niet precies wat ik bedoel, dus ik zwiep er maar wat naar en soms raak ik het per ongeluk. Als ik 6 weken ben lach ik voort echt voluit naar papa en mama, wat een lol kunnen we samen maken. En elke keer als ze een foto ervan willen maken lach ik lekker niet meer, haha! In deze maand leer ik steeds meer dingen. Rondkijken is één van mijn favoriete bezigheden: na de eerste voeding ’s ochtends in papa en mama’s bed ga ik heel de rij knuffels langs die op de kledingkast staan, vooral het Cartman poppetje van South Parc en het girafje op de hoek zijn interessant. Ook lampen zijn erg mooi. Chick de knuffel vind ik ook erg leuk en nijntje ook, als ze voor me op schoot zitten (tegen de tijd dat ik 2 maanden wordt), dan probeer ik ze vast te pakken. Het lukt me al wel beter te mikken,  want ik raak ze elke keer, maar pakken wil nog niet helemaal. Het mobile in de box is ook nog steeds super interessant.

Met 7 weken begin ik geluidjes terug te maken als mama en papa tegen me praten  en een week later maak ik al hele gesprekken met mama, het gaat vooral over Uhhh’s en Aahhh’s. Maar gezellig dat ze zijn, ik moet er steeds om lachen! Ik begin ook een beetje mijn handjes te ontdekken: wat zijn dat nou toch voor dingen die voor mijn neus zwiepen? Ik bestudeer ze even kort en richt daarna mijn aandacht weer op andere dingen in de buurt.

Mijn leventje gaat lekker volgens een vast ritme: ’s morgens als ik wakker wordt dan krijg ik eten in papa en mama’s bed, dan wordt mijn luier verschoont en mag ik op mama’s benen (of die van papa als hij vrij is) lekker rondkijken en spelen in het grote bed. Ook kletsen en lachen we dan gezellig. Als ik moe word, word ik naar mijn bedje gebracht en kan ik lekker slapen. Een paar uur later krijg ik weer eten, maar dan beneden op de bank, daarna kletsen/spelen mama en ik samen en wordt mijn luier weer verschoont. Als ik zin heb speel ik dan nog even in de box en daarna ga ik weer slapen. Zo gaat het de hele dag, meestal gaan we ’s middags lekker een stuk wandelen en ’s avonds speelt papa wat meer met mij. Ach wat een fijn leventje heb ik zo toch. En ja, de ene dag heb ik een beter humeur dan de andere dag, maar dat heeft iedereen hè.

Nu ben ik 58,5cm lang (wat ben ik gegroeid hè) en weeg 4470gram. Dat is maar 350gram meer dan vorige maand. En aangezien baby’tjes ongeveer 150gram tot 250gram per week aan moeten komen, is dat niet zoveel. Dus volgende week word ik weer gewogen, om te kijken of ik al wat meer aankom. Ik word goed in de gaten gehouden.

Maand 3

Poeh zeg, dat eten ook elke keer… ik krijg er elke keer last van in mijn buikje, dan moet ik heel hard huilen en wil ik niet meer uit mama’s borst drinken.. maar ja.. zo eet ik weer minder en heb ik sneller honger. 1 Week na het bezoekje aan het CB ben ik maar 6o gram aangekomen en een weekje later 75 gram.. Ze zijn er nog steeds niet tevreden mee en willen dat mama mij bijvoedt en die voeding weer afkolft voor na andere voedingen..  Maar dat valt mama zwaar aangezien ik elke keer zo hard huil van de krampen. Dus kolft ze al de voedingen af en moet elke keer wat bij elkaar gooien om genoeg eten voor mij te krijgen.. Ze had dus al te weinig in haar borst zitten.. Behalve bij de eerste voeding dan, want dat drink ik goed, weliswaar met krampen, maar het stroomt tenminste door, zodat ik kan blijven drinken. Ik groei wel beter zo.. Een weekje later wordt mama een beetje gek van mijn geschreew van de krampjes. In plaats van minder, wordt het juist meer, terwijl ze van baby’s zeggen dat ze na ongeveer 3 maanden beduidend minder krampjes moeten hebben.. en het zijn er beduidend meer… Ze belt het CB maar.. Die zeggen dat ik dan maar aan de speciale melk moet. Pepti heet dat.  Een week later als ik 3 maanden ben en bij de dokter van het CB moet komen zegt deze dat hij niet denkt dat ik een melkallergie heb, maar dat ik nog wel een maand lang pepti moet drinken. Mama gaat alles afkolven en bewaren voor mij…

Verder heb ik weer lekker veel geleerd deze maand. Rond 11 weken ben ik me pas echt bewust van mijn handen. Ik lig ze overal uitgebreid te bestuderen, in bed, op schoot en in de box. Ik strek mijn armen voor me uit en draai mijn handjes in het rond..dat kan ik heel lang volhouden, zelfs als ik bijna in slaap val heb ik mijn armen nog voor mij uitgestoken. Mama vindt het heel grappig om te zien. Een week later heb ik ook mijn voetjes ontdekt.. die zijn ook zo interessant. Deze week ga ik ook voor het eerst in bad met mijn mama.. wow, wat een groot bad.. kan ik even lekker zwemmen. Ik vind het fijner dan dat kleine badje, hoor. Ook mag ik de draagzak lenen van mijn neefje Niels.. want hij is daar nu te groot voor. Lekker ingepakt in mijn mooie jasje gaan we aan de wandel.. wat een interessante wereld vanuit deze hoek.. da’s weer eens wat anders dan omhoog kijken in de wandelwagen. Ik begin ook wat meer speeltjes vast te houden wanneer dat aan mij gegeven wordt.

Met 3 maanden ben ik zo’n 59cm lang (hm, niet zo hard gegroeid dus) en ik weeg 5235gram. Dat is 765gram meer dan vorige maand.. joepie dat gaat de goede kant op! Ik ben nu aan de Pepti tot ik 4 maanden oud ben en dan gaan we weer wat anders proberen.

Maand 4

De peptimelk gaat goed… ik heb toch al wel een stukje minder krampjes dan eerst.. Mama doet alle melk afkolven en invriezen. Maar ze gaat wel minderen, want anders is ze 10x per dag bezig met voeding. Elke week een voeding eraf, omdat met kolven de produktie toch terugloopt en omdat ze niet meer geloofd dat ik na deze maand nog aan de borst wil, vooral als het minder is dan wat ik nu met de fles krijg. Na 1 week mag ik van 165 naar 200ml per voeding, omdat ik elke keer nog honger heb.. na een week laat ik weer steeds meer melk staan en begin ik wat meer te spugen.. Zelfs als papa en mama weer terug gaan naar 165ml laat ik vaak nog zo’n 50ml staan. Wat is er toch aan de hand met mij.. Ik lijk ook weer meer krampen te krijgen. Dan heb ik ook erg vaste poep.. een dag later diarree achtige poep en 2 dagen later weer heel vast.. Ik heb wat last van obstipatie en krijs alles bij elkaar als ik het er niet uitgeperst krijg. Na 2 weken kan ik weer 200ml op, alleen heb ik nog wel last van obstipatie, lastig allemaal.

Verder vermaak ik me heel goed hoor.. alles is interessant en moet ik aan een onderzoekje onderwerpen.. Met 14/15 weken kan ik ook al steeds beter dingen vastpakken en vervolgens probeer ik het in mijn mond te stoppen, ook hoeven papa en mama mij niet meer perse iets in mijn handen te stoppen.. ik kan het lekker zelf en leef me uit in de box. Rond 15/16 weken begin ik met het vertellen van hele verhalen.. Toen ik nog kleiner was ging ik meteen slapen als ik in bed werd gestopt, maar nu moet ik wel eerst even flink kletsen tegen de knuffels.. als papa en mama me door de babyfoon zo bezig horen, vinden ze het heel grappig. Mijn gepraat gaat gepaard met allerlei geluidjes en toonhoogten.. tis toch ook zo gezellig overal.
Wij zijn ook nog lekker een weekje weggeweest. Eerst gingen we een weekend weg (15 en 16 nov) met ome Gerjan en tante Karin en Niels, samen met een boel vriendjes van ome Gerjan. We zaten in Limburg in een huisje (vlakbij waar we ook in de zomer hebben gezeten) samen met hun en met Ruben, Claire en Elise (die is iets meer dan een maand ouder dan ik). Het was heel gezellig, alleen was ik 1 dagje helemaal uit mijn hum, vanwege de obstipatie. Na het weekendje weg gingen we nog een weekje in de Ardennen zitten samen met opa en oma Priems en overgrootoma van Santvoord. Ik heb daar zo gezellig liggen kletsen in de box. En overgrootoma heeft ook nog even opgepast toen de rest ging wandelen. Alleen had ik toen ook last van mijn buikje en was ik daarna, vermoeid van al het huilen, op haar schoot in slaap gevallen. Ook heb ik wat meegewandeld waardoor ik lekker in slaap ben gewiegd. Aan het einde van deze week viel er zelfs een boel sneeuw, mijn allereerste sneeuw! Het was wel koud, dus ik ben binnen gebleven. Op zondag gingen we naar huis, tenminste, dat dachten we. Alleen kregen we weer een sneeuwbui en werd het spekglad, dus zijn papa en mama maar gauw weer omgekeerd naar het huisje. Dan maar een nachtje langer, hoef ik tenminste niet naar het kinderdagverblijf maandag, hahah.
Het was een heerlijk weekje, lekker relaxed met zijn allen in het huisje.

Aan het einde van deze maand (ik was 4 maanden en 6 dagen) weeg ik 6380 gram en ben ik 63,5cm groot. Dat is 1145gram in 1maand en 1 week tijd…wieuwwww!! Maar ik ben dan ook 4,5 cm gegroeid, da’s ook wieuwwwww!

Maand 5

Ik mag weer op de ‘gewone’ melk. Dat gaat gelukkig heel goed, zodat mama mij ook de opgespaarde borstvoeding kan gaan geven, mmmm!

Vanaf nu moet mama ook weer aan de slag. Dat betekend dat ik naar het kinderdagverblijf moet. Ik vind het daar wel gezellig, hoor. Het gaat heel goed, al slaap ik daar meestal wel een stuk minder dan dat ik thuis doe. Maar ja, thuis zijn er geen kinderen die lawaai maken. Ik ga elke maandag en woensdag daarnaar toe en op vrijdagen zijn papa en mama wisselend thuis om op mij te passen. Dat vind ik ook gezellig, zo’n dagje met papa alleen.

In de box vind ik het nog steeds heel gezellig met al dat speelgoed. Voor al mijn giraffe-knisperboekje valt in de smaak. Er valt ook zoveel aan te ontdekken en maakt zo’n lekker geluid. Ik kan ook al (met 17 weken) met 2 handjes 2 verschillende dingen vasthouden, goed hè. En daarna pak ik het speelgoed over van het ene handje naar het andere handje. In rollen heb ik weinig interesse en op mijn buik liggen vind ik helemaal niks aan. Ik kan wel mijn hoofd omhoog houden door op mijn armen te steunen, maar als ik dan een speeltje wil pakken valt mijn hoofd zo omlaag. Echt niet leuk! Nee, geef mij maar mijn handjes, die zijn veel interessanter. Ik kijk helemaal geconcentreerd naar mijn handjes en beweeg dan mijn vingertjes naar elkaar toe, echt cool, die dingen aan mijn hand. Mama’s handen zijn al net zo interessant. Ik pak haar vingers vast en beweeg ze allemaal even op en neer, en als ze dan helemaal uit zichzelf bewegen kijk ik even verbaasd, maar vind ze daarna nog interessanter.

Deze maand hebben we ook sinterklaas gevierd bij opa en oma Priems. Daar kreeg ik een houten loopkar met allemaal speeltjes erop en een huisje waar je blokjes in allerlei vormen in kan stoppen en dan de deurtjes open kan doen met sleutels. Ik ben er nog een beetje klein voor, maar dat is weer voor wat later, al vind ik de sleutels wel heel interessant en leuk om mee te spelen. Bij oma de Moor was de sint ook al langs geweest. Die reed daar een armbandje met mijn naam erop en een hele grote nijntje die kan praten en zingen. Die is ook erg leuk. Ook bij opa en oma de Bot was ie nog even geweest en bracht daar een giga ijsbeer-knuffel, wauwww, daar kan ik lekker mee stoeien!

Verder zijn al mijn donkere geboortehaartjes helemaal verdwenen en heb ik nu een koppie met hele blonde korte haartjes, zo lijk ik wel weer veel op mijn mama. Ik zit nu ook voortaan op 4 voedingen (met 4,5 maand). Dat gaat heel goed. Mijn laatste voeding is rond 8 uur/half 9, daarna is het luier verschonen, pyama aan, slaapzak aan. Dan nog even naar beneden en leest mama een verhaaltje voor het slapengaan voor en dan mag ik naar bed. Dat doe ik al heel goed hoor, ik slaap door tot ongeveer 7 uur. Al word ik natuurlijk wel eens ’s nachts wakker, maar dan zoek ik gewoon mijn tutje, hoor. Die kan ik in mijn eentje niet vinden!

Maand 6

Zo, wat gaat de tijd toch snel. Het is al kerstmis. Mijn allereerste. Wat zijn die lampjes toch mooi..en die ballen, die ballen in de boom, die wil ik wel hebben!

Vlak voor kerst, met oma Priems haar verjaardag ben ik ziek. Ik zit als een zielig vogeltje op schoot en ik heb 40 graden koorts. Gelukkig eet ik nog wel mijn eten op. Verder slaap ik heel veel. Met de kerst zelf ben ik weer beter..maar goed ook hoor!

Ik begin ook steeds meer mijn papa en mama te herkennen (natuurlijk deed ik dat al, maar nu merk ik het ook beter) En de mensen die ik vaker zie, die herken ik ook. (tenminste.. daar huil ik minder snel bij, haha)
Na de kerst is het ijskoud buiten en ook met oud op nieuw. Ome Gerjan, tante Karin en Niels kwamen bij ons slapen met oud op nieuw, zodat de papa’s en de mama’s gezellig samen spelletjes konden doen en wij, de kleintjes, bij elkaar in de slaapkamer lagen te slapen. We sliepen gezellig door het vuurwerk heen, maar vervolgens, rond een uur of 4, werden we wel van elkaar wakker door een beetje gehuil..wat steeds luider werd…wat gekrijs werd.. Zo kunnen we toch niet slapen!! Maar het was wel gezellig. Het weekend na Nieuwjaar valt er een heel pak sneeuw..wauw…Het blijft de hele week streng vriezen (soms wel meer dan -10, op sommige plekken was het zelfs -20, brr), dus de sneeuw bleef ook mooi liggen. We hebben er nog lekker doorheen gewandeld. (nou ja, ik lag lekker warm in mijn wagen.)

Op 11 januari is mijn nieuwe nichtje, Sanne, geboren. Het is maar een heel klein baby’tje en nu ben ik een enorme baby, vergeleken bij haar.. maar ik ben ook al heel groot ;o) We zijn al meteen wezen kijken, en ik vond haar heel interessant, hoor.

In deze maand leer ik weer veel dingen. Van rollen wil ik nog niet veel weten, al rol ik wel regelmatig op mijn zij om bij speeltjes te komen en ik draai veel rond op mijn rug. (vooral als papa en mama even niet kijken..dan leggen ze me neer en 2 minuten later kijken ze.. en dan lig ik ineens 180 graden gedraaid, haha).
En zitten.. tja.. dat vind ik echt heel leuk, ik probeer het zo goed mogelijk te doen, het is alleen zo lastig dat ik omval als ik iets wil pakken. Ik moet nog wel een beetje mijn evenwicht leren te bewaren, maar dat gaat steeds beter. Ik heb wel mooi een ander uitzicht als ik zit te spelen. De coördinatie met mijn handen gaat ook steeds beter. Als ik een tutje in mijn mond heb, haal ik het eruit, bekijk het van alle kanten en stop het dan weer goed in mijn mond (in het begin ging dat nog niet helemaal goed, maar nu heb ik het aardig onder de knie). In de box ben ik constant bezig. Zo ben ik 10 minuten aan het spelen met het giraffeboekje, zie ik weer wat anders liggen, ga ik dat weer onderzoeken, zie ik weer de boxslinger hangen en ga ik daar tegenaan meppen en dan zie ik het activity center, wat ik ook heel interessant vind. En zo blijf ik bezig. Ik slaap ook minder overdag. ’s Ochtends maar een kort dutje en ’s middags een langer dutje. Meestal ’s avonds voor het naar bed gaan ook nog even.

En kletsen.. da’s zo leuk.. Ik zeg voortaan tatatata tegen papa en mama en vind het dan ook erg gezellig als er tatata terug wordt gezegd tegen mij. En nee schudden vind ik ook heel grappig.
Met mijn handjes probeer ik de gezichten te pakken van de degenen die me vasthouden. Het is wel interessant al die bewegende monden.

De nacht dat Sanne werd geboren was ook meteen de laatste nacht voor mij in de wieg, mama was namelijk al eventjes bezig mijn nieuwe ledikantje te verven. Echt supergaaf, er staat nijntje op!! De eerste keer dat ik proefdraai in mijn bedje draai ik mijn hoofd zowat ondersteboven om te kijken wie er bij mij op het bedje geschilderd staat.

Met 5,5 maand krijg ik voor het eerst een fruithapje. Het is banaan. Mmmm lekker, joh! In eerste instantie kijk ik eventjes vreemd (tis toch ook een heel ander smaakje dan mijn melk), maar daarna trek ik bijna de lepel uit mama’s hand..Hier met die banaan!!
Een week later gaan we de groentenhap proberen. Worteltjes. Tis maar een beetje vreemd allemaal, ik eet maar een paar hapjes. Geef mij die banaan maar, of peer, maakt me niet uit…

Op 21 januari piept daar mijn eerste tandje door. De dag ervoor had mama nog gevoeld of er toevallig wat zat, maar er was niets te voelen. Ik greep wel telkens naar mijn oortje en kauwde op van alles. Op de dag zelf was ik lekker met de zilveren rammelaar aan het spelen, ik was erop aan het bijten, zodat mama de hele tijd, tiktiktik hoorde. Ze dacht, hé, dat klinkt alsof daar een tandje zit, maar hoe kan dat nou? En bij het controleren zat ie daar dan: mijn allereerste tandje!

Met 5,5 maand weeg ik 6825gram en ben ik 65,5cm groot. Ik ben dus 445gram zwaarder en 2cm gegroeid in anderhalve maand tijd. Goed mijn best gedaan!

Maand 7

Ik begin al steeds beter te wennen aan mijn eten. De pap in de morgen die klok ik lekker weg, smaakt altijd. Mijn fruithapje is mijn favoriete hapje op de dag, en mijn melk..oh wat hou ik toch van mijn melk in die grote groene fles. Alleen die groenten he.. ik weet niet wat papa en mama proberen te doen, maar waarom moet ik dat nou eten? Geef me nou maar mijn melkje! Ik eet vaak maar een paar happen en draai dan steevast mijn hoofd weg en houd mijn lippen op elkaar, of ik zet het op een huilen: waar is mijn fles!?! Dus dan komt die fles weer..mmm!
Toch proberen ze het elke dag opnieuw, grrr!

Misschien komt het gewoon omdat ik een tijdje flink verkouden ben, ik ben erg aan het rochelen en ik heb ook koorts.

Ineens begin ik het door te krijgen, dat rollen. Op 13 februari (ik ben dan 29weken oud) rol ik voor het eerst helemaal zelf op mijn buik, wat zijn papa en mama trots op mij! En ik ook, want ik kan ineens andere dingen bekijken als ik op mijn buik lig. Het lukt nog niet meteen supergoed, maar elke dag een beetje beter. Alleen terugrollen op mijn rug, dat lukt me nog niet, dus ik word wel gefrustreerd als ik mijn buikligging beu ben. Maar met een beetje hulp lig ik dan zo weer op mijn rug.
Heel de dag ben ik aan het kletsen, ik vertel verhalen tegen iedereen die het wil horen en als er tegen mij gepraat wordt, dan klets ik gezellig terug.

Ondertussen heb ik ook mijn voeten ontdekt. Wat een leuke dingen om mee te spelen. De reden dat ik ze nu pas echt zie is dat ik steeds beter kan zitten zonder hulp. Ik vind zitten echt superleuk, wat een overzicht heb ik dan. En als ik dan vooroverbuig zie ik mijn voeten goed, maar oei, het is nog erg lastig om mijn evenwicht te bewaren. Eén verkeerde beweging en ik lig al omver. Maar goed dat papa en mama erbij blijven wanneer ik zit.

Nu ik wat beter heb geoefend in het zitten, kan ik voortaan ook in de kinderstoel. Ik vind het geweldig om aan tafel te zitten bij papa en mama. Zo is het ook makkelijker om te eten hoor! Daarbij is het erg leuk om met mijn handjes op tafel te slaan, dat maakt zo’n leuk geluid. Het liefst nog sla ik met speelgoed erop of moeten papa en mama ook met hun handen op de tafel slaan. Lawaai is goed.

Op 16 februari komt mijn 2^e tandje door, kan ik tenminste overal nog beter op bijten. Het ziet er ook zo grappig uit, 2 van die tandje op mijn onderkaakje.

Een week voor carnaval gaan papa en mama carnaval vieren in Bergen op Zoom. Ik mag een nachtje logeren bij opa en oma de Bot. Ik vond het erg gezellig en ik ben daar in bad geweest in de gootsteen, dat was pas leuk!!

Aan het eind van deze maand ben ik weer ziekjes. Het valt ook niet mee om weerstand te bieden aan al die virussen. Was het maar vast lente!

Maand 8

Het laatste weekend van februari ga ik lekker met papa en mama een weekendje naar Center Parcs. We hadden superlekker, zonnig weer. Het eerste beetje lente van het jaar. Wat een heerlijk weekend was dat!
’s Morgens gingen we lekker zwemmen, ik vond het babybad geweldig! Al die andere baby’s en kleine kindjes waren zo interessant om te bekijken. Ik heb me zo vermaakt daar op het zwembad dat ik mijn normale ochtenddutje niet heb gedaan (op zaterdag én zondag niet).
’s Middags gingen we lekker een eindje wandelen en kon ik lekker een lang dutje doen in de kinderwagen, heerlijk! Daarna gingen we naar het terras in de dome en kon ik lekker spelen in de wagen terwijl papa en mama een drankje dronken. Rond 4 uur was mijn groentenhap aan de beurt, met wat vlees en aardappels natuurlijk. We konden dat gratis bij de restaurantjes krijgen, die potjes Olvarit. Alleen waren dat grotere potjes dan ik gewend was te eten, en daarbij at ik van die kleine potjes ook maar net de helft op. Dus papa en mama dachten niet dat ik er veel van zou eten.. Haha, verrassing voor papa en mama! Ik at heel de pot leeg en met smaak!! Ze waren natuurlijk erg verbaasd, af en toe moet je ze even voor de gek houden, hè.. En vanaf dat weekend eet ik netjes heel mijn avondeten op, zonder dat ik nog een fles erna hoef, knap hè!
’s Avonds gingen papa en mama uiteten, ik mocht erbij zitten in de wandelwagen. Daar kon ik lekker in spelen en zodra ik moe werd, werd de zitting omlaag gedaan en kon ik lekker slapen. Rond 20.00u gingen we weer terug naar het huisje, zodat ik mijn laatste fles kon drinken voor het slapengaan.
Wat een fijn weekend was dat toch.

De week erna kreeg ik wat stipjes op mijn lichaam. Oh-oh, dachten papa en mama, als dat maar geen waterpokken zijn. Gelukkig moest ik de volgende dag naar het consultatiebureau. Na het wegen en meten zagen ze ook de stipjes. We werden weer meteen naar huis gestuurd. Ik had inderdaad waterpokken en dat is erg besmettelijk. Ik had het opgelopen via het kinderdagverblijf, dus daar mocht ik wel nog naartoe.
Helaas bleef het niet bij een paar stipjes. Na een paar dagen zat ik helemaal onder. Op mijn hoofd, mijn buik, mijn rug, mijn billen zaten ontelbaar veel blaasjes. Ik had er ook op de achterkant van mijn benen en zelfs tussen de schaamlippen. Gelukkig had ik er maar een paar in mijn gezicht. Jammer genoeg bleef het daar niet bij. Ik kreeg ook nog last van loopoortjes en flinke koorts. Papa en mama vonden het zo sneu voor mij, ik lag steeds te wrijven met mijn handen over mijn hoofd en mijn oortjes. Ze wisten niet meer of het van de jeuk of van de oorpijn was. Ik kreeg wel verkoelende gel tegen de jeuk en paracetamol tegen de koorts en de oorpijn, zodat ik er minder last van had. ’s Nachts kreeg ik handschoentjes aan zodat ik niks open kon krabben.
Na het weekend ging papa met mij naar de huisarts. Die gaf mij antibiotica voor de oortjes en prikte 2 hele vervelende waterpokken door, zodat ik er minder last van had. Gelukkig, na een week begonnen de blaasjes in te drogen en verdween de jeuk ook.
Nou maar hopen dat ik ervan af ben. Ze zeggen dat baby’s die waterpokken hebben gehad, dit op latere leeftijd nogmaals kunnen krijgen. Maar ik heb het wel heel erg gehad, dus mama hoopt dat dit genoeg antistofjes oplevert voor de rest van mijn leven.

Ongeveer een week daarna begin ik met een boterham tussen de middag. Nou dat lust ik wel! Haphap, slik, weg! Zelfs de korstjes worden mee opgegeten. Wat ben ik toch al een grote baby! Ik stop het ook allemaal zelf in mijn mondje, knap hè!

Wat heb ik nog meer geleerd deze maand?
Ik kan weer van mijn buik terugrollen op mijn rug. Ik vind het geweldig dat ik dat kan. Ik lig heel de dag op en neer te rollen in de box en op de grond. Ook luister ik voortaan naar mijn naam, zo kunnen ze me tenminste roepen als ze mijn aandacht willen. Handig hè. Ook pak ik met mijn duim en wijsvinger kleine kruimeltjes op, vooral bij het boterham eten moet ik alle kruimeltjes even oppakken als het even kan.
Gezichten worden van boven tot onder bestudeerd en geïnspecteerd. Ik kom met mijn vingertjes aan de kin, aan de lippen, aan de neus en aan de ogen. Ik por erin, krab erover en ik trek eraan. Ook tanden worden goed bevoeld door mij.
Begin maart probeert mama mij in mijn handjes te laten klappen. Binnen 2 weken kan ik het al zelf en doe ik het met veel plezier. Ik laat het voor het eerst zien op het kinderdagverblijf, om mama een beetje jaloers te maken.. Ze zeggen zowiezo, elke keer dat ik word opgehaald, dat ik zo vrolijk ben. Ik ben daar altijd aan het lachen en aan het kletsen en klappen.
Ik ben inderdaad een erg vrolijke baby. Nieuwe mensen, daar moet ik even aan wennen, maar na 5 minuten studie lach ik er al voluit tegen. Ik zit gewoon goed in mijn velletje en dat laat ik iedereen merken. Papa en mama vinden het dan ook erg gezellig met mij als lachebekje.­

’s Avonds heb ik altijd een standaard ritueeltje. Ik krijg eerst mijn flesje melk, waar ik heerlijk genietend mijn melkje uitzuig. (al ben ik meestal wel eventjes teleurgesteld als ie weer helemaal leeg is). Dan neemt papa me mee naar boven en krijg ik een schone luier en een pyjama aan. Ook worden mijn 2 hele tandjes dan gepoetst (waar ik altijd wel lol om heb). Dan gaan we nog even naar beneden en leest mama met mij op haar schoot het verhaaltje van de dag voor (meestal vind ik de plaatjes en het boek interessanter dan het verhaaltje). Vervolgens mag ik het boek dichtklappen en wensen we de beer die op de kaft staat welterusten. Daarna nog even een slaapliedje en een knuffel van mama en dan neemt papa me mee naar boven onder een hoop gezwaai en ‘daag’-geroep. Daarna kan ik lekker gaan slapen. Heerlijk. Ik slaap meestal heel de nacht door tot gemiddeld half 8. Goed hè!

Met 7,5 maand weeg ik 7730gram en ben ik 68,5cm lang. Ik ben 905gram aangekomen en 3cm gegroeid in 2 maanden tijd. Ik groei nu precies met het lijntje mee.

Maand 9

(van rollen naar pogingen tot tijgeren, rolt en draait net zolang tot ze er is. Zitten steeds steviger. Grotere autostoel